Waarom is er een wet Digitale toegankelijkheid overheid?

Sinds 1 juli 2018 is het Tijdelijk besluit digitale toegankelijkheid overheid van kracht. Dit wordt in 2019 de Wet digitale toegankelijkheid overheid. Deze wet is tot stand gekomen doordat op 22 december 2016 een europese standaard EN 301 549 is aangenomen. EN 301 549 is een inkoopstandaard, en bedoeld om organisaties te helpen bij het juist inkopen van ICT diensten.

Ja, maar waarom?

Diverse Europese landen hebben al jaren beleid op het gebied van digitale toegankelijkheid, maar nooit op basis van wetgeving. Dit beleid heeft niet geleid tot het gewenste resultaat, namelijk een toegankelijkere digitale overheid voor alle burgers. In Nederland bleken in 2016 de resultaten van een groot onderzoek door Bartimeus nog ronduit bedroevend. Dat is, zeg maar, nét niet voldoende.

De meeste lidstaten in Europa hielden er tot 23 september verschillende sets aan richtlijnen op na. Per uiterlijk 23 september moesten alle lidstaten EN 301 549 hebben opgenomen in wetgeving. In Nederland bestond tot 1 juli 2018 de webrichtlijnen, (hierover verderop meer), en in andere landen golden eveneens extra regels of subsets van W3C-standaard WCAG 2.0.

Dit maakte het ook lastig voor internationale leveranciers van software zoals bijvoorbeeld Microsoft en Adobe om een pakket te bieden dat aan al die lokale standaarden kon voldoen.

Nu is er één richtlijn voor heel Europa, waarbij het landen niet is toegestaan af te wijken door deze richtlijn ofwel te verlichten, ofwel te verzwaren met extra eisen.

Daardoor kunnen grote softwareleveranciers nu hun aandacht richten op één standaard die voor alle landen in de Europese Unie voldoet aan lokale wetgeving.

Oude situatie: De webrichtlijnen

Sinds 2003 bestaan er al richtlijnen voor digitale toegankelijkheid; de Webrichtlijnen. Deze Webrichtlijnen waren tot 15 november 2016 een verplichte standaard op de lijst van open standaarden van het Forum Standaardisatie. Die eerste versie van de Webrichtlijnen zijn in juni 2011 geüpdatet naar Webrichtlijnen versie 2, opgebouwd uit WCAG 2.0 en Principe Universeel. Principe Universeel is een standaard bestaande uit 13 succescriteria met een sterke focus op bouwkwaliteit. Deze standaard is per eind 2016 van de lijst met verplichte naar aanbevolen standaarden verplaatst, omdat het enigszins verouderd bleek. Desalniettemin zijn het stuk voor stuk best practice criteria die nog steeds helpen de kwaliteit en duurzaamheid te verbeteren.

Reageren? Graag!